Όταν χάνουμε κάποιο αγαπημένο ή συγγενικό μας πρόσωπο έχουμε πολύ λύπη, επειδή σε όλο αυτό το διάστημα είχαμε περάσει καλές στιγμές που δύσκολα ξεχνιούνται.
Όμως πίσω από αυτή τη λύπη υπάρχει μια ελπίδα, όχι για όλους τους ανθρώπους, αλλά για αυτούς που πιστεύουν στην αιώνια ζωή και εμπιστεύονται το Θεό.
Ο χριστιανός έχει μια ελπίδα που τον κρατάει κοντά στο Θεό, και ζει γι' αυτόν, όπου μια μέρα θα τον συναντήσει και θα ζει μια αιώνια ζωή μαζί του.
Ο απόστολος Παύλος γράφει κάποια πράγματα για να μην έχουμε άγνοια, αλλά να γνωρίζουμε ακριβώς ποιος είναι ο δικός μας προορισμός.
Ο Κύριος δεν μας αφήνει απληροφόρητους για τα γεγονότα που θα γίνουν στον κόσμο.
"Και αφού υπάγω και σας ετοιμάσω τόπον, πάλιν έρχομαι, και θέλω σας παραλάβει για να ήσθε και σεις όπου είμαι εγώ."
(Ιωάν. ιδ' 3)
Ο Κύριος δίνει ελπίδα στους μαθητές ότι θα ξανάρθει να τους παραλάβει, για να είναι και εκείνοι όπου είναι Αυτός.
ΠΟΤΕ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΑΥΤΟ;
"Περί δε της ημέρας εκείνης και της ώρας, ουδείς γινώσκει, ουδέ οι άγγελοι των ουρανών, ειμή ο Πατήρ μου μόνος" (Ματθ. κδ' 36)
Για εκείνη την ημέρα που θα έρθει ο Κύριος να πάρει την εκκλησία του, (μία εκκλησία καθαρή, αγία και άμωμη), δεν ξέρει κανένας παρά μόνο Πατέρας Θεός. Αυτό μας διδάσκει ότι πρέπει πάντα να είμαστε σε ετοιμότητα διατηρώντας καθαρή και αγία ζωή ενώπιον του Θεού.
"Δια τούτο και σεις γίνεσθε έτοιμοι. διότι καθ' ήν ώραν δεν στοχάζεσθε, έρχεται ο Υιός του ανθρώπου" (Ματθ. κδ' 44)
Περιμένουμε την ανάσταση της ψυχής εις ζωήν αιώνιαν. Για να ζήσει όμως ο άνθρωπος κοντά στο Θεό πρέπει να πιστεύει ότι ο Ιησούς πέθανε και αναστήθηκε για να μπορεί αυτή η ελπίδα να τον κρατάει σε αγιασμό.
ΠΩΣ ΘΑ ΓΙΝΕΙ;
"Διότι τούτο σας λέγομεν δια του λόγου του Κυρίου, ότι ημείς οι ζώντες όσοι απομένομεν εις την παρουσίαν του Κυρίου, δεν θέλομεν προλάβει τους κοιμηθέντας." (Ά Θεσσ. δ' 15)
Κάποια στιγμή όλοι οι άνθρωποι περνάνε από το στάδιο του θανάτου, που είναι μόνο μια στιγμή μετάβασης από τον υλικό στον πνευματικό κόσμο. Ο Χριστός μίλησε για δύο δρόμους που μπορεί να ακολουθήσει ο καθένας μας. Είναι η φαρδιά οδός που οδηγεί στην απώλεια και η στενή οδός που οδηγεί στην αιώνια ζωή.
Εμείς έχουμε όλο τον καιρό της ζωής μας στη διάθεσή μας να πάρουμε αυτήν την απόφαση. Πάλι όμως ο λόγος του Θεού μας επισημαίνει ότι δεν θα περάσουμε όλοι από αυτό το στάδιο. δεν θέλομεν προλάβει τους κοιμηθέντας.
Και αυτό γιατί θα γίνει ένα γεγονός που δεν έχει ξαναγίνει και έτσι οι περισσότεροι άνθρωποι θα είναι απροετοίμαστοι. "Και καθώς έγινεν εν ταις ημέραις του Νώε, ούτω θέλει είσθε και εν ταις ημέραις του Υιού του ανθρώπου. έτρωγον, έπινον, ενύμφευον, ενυμφεύοντο, μέχρι της ημέρας καθ' ήν ο Νώε εισήλθεν εις την κιβωτόν. και ήλθεν ο κατακλυσμός και απώλεσεν άπαντας." (Λουκ. ιζ' 26, 27)
Παράδειγμα για μας είναι οι άνθρωποι τότε την εποχή που ο Θεός ειδοποίησε τον Νώε και κατασκεύασε την κιβωτό ενώ όλοι οι υπόλοιποι είχαν απομακρυνθεί από τον Κύριο και ζούσαν τη ζωή τους μέσα στην αμαρτία.
Αυτοί που είναι προετοιμασμένοι να συναντήσουν τον Κύριο μένουν γεμάτοι ελπίδα. "Και πας όστις έχει την ελπίδα ταύτην επ' αυτόν, καθαρίζει εαυτόν, καθώς εκείνος είναι καθαρός." Ά Ιωάν. γ' 3)
"επειδή αυτός ο Κύριος απ' ουρανού με κέλευσμα, με φωνή αρχαγγέλου, και με σάλπιγγα Θεού, και οι αποθανόντες εν Χριστώ θέλουσιν αναστηθεί πρώτον." (Ά Θεσσ. δ' 16)
Ο Κύριος θα κατεβεί από τον ουρανό με προσταγή, με φωνή αρχαγγέλου (ιδού ο νυμφίος έρχεται, εξέλθετε εις απάντησιν αυτού. Ματθ. κε' 6), και με σάλπιγγα Θεού και πρώτοι αυτοί οι οποίοι έζησαν πιστεύοντας στον Χριστό και κάνοντας το θέλημα του Θεού και πέθαναν θα αναστηθούν.
"έπειτα ημείς οι ζώντες όσοι απομένομεν, θέλομεν αρπαχθή μετ' αυτών εν νεφέλαις εις απάντησιν του Κυρίου εις τον αέρα."
(Ά θεσσ. δ' 17)
Θα μπορούσαμε να πούμε ότι εδώ μιλάει για όλους τους υπόλοιπους ανθρώπους όμως, όπως είδαμε παραπάνω να λέει ο Παύλος για τους ζώντες, μιλάει για αυτούς που μένουν στην παρουσία του Κυρίου. εδ. 15
Όσοι λοιπόν μένουν στην παρουσία του Κυρίου, θα αρπαχτούν,
μαζί με τους αναστημένους νεκρούς.
Αρπαγή σημαίνει η βίαιη αφαίρεση, απόσπαση και οικειοποίηση ξένων πραγμάτων.
Ο Παύλος στην 'Α Κορινθίους στο ιε' κεφάλαιο και 51 & 52 εδάφιο γράφει ότι αυτή η αρπαγή θα γίνει εν μία στιγμή, εν ριπή οφθαλμού. "Ιδού, μυστήριον λέγω προς εσάς. πάντες μεν δεν θέλομεν κοιμηθή, πάντες όμως θέλομεν μεταμορφωθή, εν μία στιγμή, εν ριπή οφθαλμού, εν τη εσχάτη σάλπιγγι." (Ά Κορ. ιε' 51, 52)
Λοιπόν παρηγορείτε αλλήλους με τους λόγους τούτους.
Ο ΚΥΡΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΛΗΣΙΟΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου